Technology Women

19 stycznia odbyło się 17 spotkanie Women in Technology. Tym razem jednak postanowiłyśmy spotkać się w  dwóch miastach w Polsce: w Gdyni oraz w Warszawie. Tematem przewodnim spotkania był STRES.  I jak na stres przystało, stresujące sytuacje również się pojawiły.

W Gdyni za organizację odpowiedzialna była Gosia Rembas, która zgodziła się zorganizować spotkanie WiT w siedzibie swojej firmy: Truecom Sp. z o.o.  (Nieoficjalnie mogę napisać, że jeżeli znajdą się chętni do spotkania offline w Gdyni, to Gosia chętnie ich ugości u siebie! 🙂 )
Sesję o stresie poprowadził Pan Jarosław Ropiejko, jednak po stronie Warszawy okazały się problemy z komputerem, brakiem sterownika i konsekwencji niemożliwością wyświetlenia slajdów za pomocą projektora. Ponieważ niektóre z WiTek nie miały zainstalowanego klienta LiveMeeting próbowały na szybko uruchomić poprzez stronę. I tutaj okazało się, że jest to niemożliwe! Potrzebny był koniecznie klient LM, aby móc obejrzeć sesję.  Po wielu trudach, prośbach o chwilowe opóźnienie sesji o stresie, udało się w końcu usłyszeć sesję pana Jarka i zobaczyć slajdy.

Pan Jarek starał się poprowadzić ją na wysokim poziomie. Niestety pierwszy raz występował przed tak specyficzną publicznością, której również nie mógł zobaczyć i widzieć reakcji, jakie malują się na twarzach jego słuchaczy. Stres więc musiał być duży. Dowiedzieliśmy się z sesji o tym w jaki sposób radzić sobie ze stresem, jak nasz organizm reaguje na stres oraz o tym, że nie powinno się jeść po godzinie 18. W tym właśnie momencie niczego nieświadoma Daria przyniosła dla wszystkich krówki, więc w tej kwestii nie mogliśmy posłuchać się rady odnośnie niejedzenia w późnych godzinach.

Kolejną sesję miałam okazję poprowadzić wraz z Gosią Kurek. Chciałyśmy rozpocząć Nowy Rok od podsumowania technologicznego, dlatego sesje naszą zatytułowałyśmy: “Technologiczna pigułka: podsumowanie + zapowiedzi.”   (Prezentację można pobrać stąd: Technologiczna pigułka). Jako, że tematem przewodnim był stres, mi również się udzielił. Jednak wrażenia uczestników po spotkaniu były pozytywne, więc może na zakończenie sezonu przed wakacyjnego również poprowadzimy jakieś podsumowanie półroczne?

Podczas prezentacji wspomniałam i tutaj również nie raz jeszcze wspomnę o tym, że grupa Women in Technology została zaproszona na SQLDay2012 aby zorganizować między innymi Women in Technology Panel, inspirowany Panelem z TechEdu 2010 (http://channel9.msdn.com/Events/TechEd/Europe/2010/WIT001).

W chwili obecnej głośno mogę już napisać, że w WiT Panel zgodziły się wziąć udział z Polski: Gosia Rembas, Gosia Kurek, Asia Subik, Ania Rubińska oraz z Angilii: Jen Stirrup oraz z Austrii: Carmen Pentek.
Miło jest mi również, że jestem odpowiedzialna za organizację tego Panelu. Wkrótce więcej szczegółów będzie można znaleźć zarówno na stronie WiTek (www.ewity.pl), jak i  na stronie SQLDay (www.sqlday.pl)

Po prawie roku grupa Women in Technology powróciła ze swoimi spotkaniami, odświeżona o nowe logo, nową stronę www, facebooka i twittera! 19 października zaprosiła na 14 spotkanie, które odbyło się w siedzibie firmy Symantec. Dodatkowo, dla tych, którzy nie mogli dotrzeć osobiście na spotkanie WiT, sesja była również dostępna online poprzez portal VirtualStudy.pl.

Spotkanie rozpoczęło się od opowiedzenia przez Joannę Maciąg o II edycji projektu DigiGirl2011. Przedstawiła, czym zajmuje się grupa Women in Technology, dlaczego powstał projekt DigiGirlz i w jaki sposób przebiegała II edycja tego projektu.

Kolejną sesję poprowadziła coach, Katarzyna Stewart, opowiadając o tym w jaki sposób przyciągnąć sukces. Sesja była prowadzona bez prezentacji, dlatego też osoby będące online mogły na żywo oglądać panią Katarzynę i oczywiście ją słyszeć.

Ostatnią sesję poprowadziła Daria Wosztyl, opowiadając o konferencji Women’s International Networking Conference, która odbyła się 5 – 7 października w Rzymie.

Na końcu odbył się networing, na którym uczestniczyły już tylko osoby, które dotarły na spotkanie offline 🙂

***************************************************************************************************************************************************

Sesja “Przyciągnij sukces” opowiedziana po mojemu:
Dla każdego sukces jest czymś innym. Podczas wykładu było zadanie, aby zastanowić się, czym dla nas jest sukces, jak go sobie wyobrażamy, z czym nam się kojarzy. Następnie podzielenie się swoimi przemyśleniami z osobą siedzącą obok. Więc jak przyciągnąć ten sukces, który chcemy osiągnąć, do którego tak dążymy? Przede wszystkim widzieć wyraźnie, co chcemy osiągnąć za te 5, 10, 30 lat. I dążyć do tego. Wydaje się to dość łatwe. Wystarczy:

1. Myśleć pozytywnie
2. Oczyścić swoje otoczenie z ludzi, rzeczy oraz miejsc, które wpływają na nas negatywnie
3. Mieć kilka źródeł pozytywnej energii (przyjaciele, rodzina, współpracownicy)
4. Nie siedzieć biernie i czekać aż szczęście samo nas znajdzie.
5. Zastanowić się kiedy czujemy się atrakcyjni wewnętrznie i te cechy w sobie podkreślić
6. Zastanowić się kiedy czujemy się źle sami ze sobą i spróbować zmienić te cechy, zamienić je w pozytywy lub po prostu zaakceptować je.
7. Żyć w 70 % w teraźniejszości, 10 % w przeszłości i 20 % w przyszłości 🙂

Jednak najważniejszą rzecz, jaką pani Kasia powiedziała było: To, że czytam poradniki nic nie znaczy. Przeczytałam jakie ćwiczenia powinnam robić, aby mieć płaski brzuch. Ale to, że przeczytałam, nie znaczy, że już mam płaski brzuch.

Aby móc korzystać z SqlMembershipProvider należy przygotować sobie odpowiednie środowisko. Środowiskiem tym jest oczywiście ASP.NET MVC oraz MSSQL.

Teraz potrzebujemy bazy danych! Jednak sama baza nic nam nie da, jeżeli nie posiadamy odpowiednich tabelek, procedur, widoków itd. Tylko po co tworzyć wszystko od nowa, skoro Microsoft wyszedł naprzeciw potrzebą i utworzył instalator, który sam tworzy potrzebne nam komponenty w SQL. Co ciekawsze, instalator ten znajduje się na komputerze posiadającym VisualStudio. Więc teraz wystarczy wejść w odpowiednią ścieżkę, a której znajduje się Framework i zainstalować plik aspnet_regsql.exe (u mnie dla Frameworka 4.0  ścieżka jest następująca:  C:WindowsMicrosoft.NETFrameworkv4.0.30319aspnet_regsql.exe )

Po uruchomieniu pliku ukazuje nam się instalator:

Następnie wg wskazówek instalatora wybieramy, że chcemy skonfigurować SQL Server, podajemy dane serwera, metodę logowania (login i hasło ewentualnie) oraz bazę danych, do której chcemy dodać nowe rzeczy, potrzebne nam do aplikacji.

Można oczywiście sprawdzić, co zostało dodane do naszej bazy.  Dokumentację do nowo powstałej bazy znalazłam na blogu Ben’a Halla, i znajduje się ona w formie PDF’a tutaj!

Kolejna opcja, jaką należy zmienić, to web.config w naszej aplikacji wg poniższego schematu:

<configuration>
<connectionStrings>
<add name=”ApplicationServices”
connectionString=”Data Source = localhost;
Initial Catalog = database;
Persist Security Info = True;
User ID = user;  Password = password”
providerName=”System.Data.SqlClient” />
</connectionStrings>

Po wykonaniu i zapisaniu tej czynności, możemy uruchomić naszą aplikację i zarejestrować nowego użytkownika oraz zalogować się na niego.
Możemy również z poziomu Visual Studio kontrolować użytkowników, nadawać im role i tym podobne administracyjne zabawy. Wystarczy uruchomić Project >> ASP.NET Configuration i przejść do zakładki Security.

Czym jest google+? Najlepiej charakteryzuje to poniższy obrazek:

Google+ to nowy serwis społecznościowy, w chwili obecnej dostępny dla wybranych.

W czym jest on bardziej wyjątkowy od facebooka czy grona? Jedną zaletą (a może dla niektórych wadą), jest to, że logując się do własnego maila (na gmailu) można przejść swobodnie do swojej społeczności. Reszty zalet w chwili obecnej nie widzę 😉

Jak niektórym wiadomo, swego czasu popularny był orkut (w większości logowali się tam ludzie z Indii czy Brazylii), lecz szybko został on wyparty przez facebooka. Ciekawe w takim razie, czy google+ zdobędzie fanów na całym świecie, czy tylko w wybranych krajach.

Podsumowując, jeżeli ktoś miałby ochotę dołączyć do grona ludzi korzystających z google+, to zapraszam do pozostawienia swojego adresu mailowego. Niestety co jakiś czas google blokuje możliwość dodawania nowych osób, więc czasem może trochę potrwać, zanim zaproszenie dotrze do zainteresowanej osoby. 🙂

Twitter.. Bardzo fajny serwis, pokazujący co Twoim znajomym czy Tobie w danej chwili leży na sercu. Jego atutem są krótkie wiadomości (140 znaków), które można wysyłać również za pomocą swojej komórki. Ale nie każdej!

Problem pierwszy: SMS nie działa dla lokalizacji Polska. Niestety numer należy mieć z innego kraju, aby za pomocą SMS’a dzielić się swoimi krótkimi myślami ze znajomymi. Może dlatego, że mamy swojego lokalnego BLIP’a? 🙂

Problem drugi: Telefon! Oczywiście nie piszę tutaj o telefonach, obsługujących przeglądarki, a o moim, pomału stającym się archaicznym, LG Shine. Ze stronami łączyć się można jedynie za pomocą WAP. I tak, jak nie mam problemów, aby móc korzystać z facebooka, to jednak twitter nie daje mi możliwości zalogowania się do własnego konta. Najłatwiej pewnie byłoby zmienić telefon. Ale po co iść na łatwiznę?! 😉

Najłatwiej byłoby połączyć się za pomocą  http://mobile.twitter.com/session/new. Niestety po próbie przejścia do strony logowania, sieć nagle jest niedostępna i nie może przejść dalej.

Kolejna strona http://m.tweete.net działa dla starszych telefonów. I zgadza się! Widać na bieżąco nowe wiadomości. Lecz niestety, niestety.. Spotyka mnie kolejny zawód. Chcę napisać coś sama od siebie. Więc zadowolona, że udało się zalogować próbuje tweet’nąć coś.. i niestety,  nic się nie dzieje.

Znalazłam również stronę http://twapper.com, która podobno byłaby dobra dla mojego telefonu. Niestety w chwili obecnej nie bardzo działa.

Krok następny.. Aplikacje javowe. Znalazłam aplikację Twim. Po zainstalowaniu i próbie połączenia niestety ukazuje się błąd certyfikatu.

Czyżby to wszystko oznaczało, że twitter nie jest dostępny dla mojego telefonu?

W ramach Toruńskiego Festiwalu Nauki i Sztuki w dniu wczorajszym (19.04) poprowadziłyśmy sesję dla licealistek i studentek na temat “Kobieta w świecie IT”. Ale może od początku..

Do Torunia dojechałyśmy sobie dość wcześnie, więc zanim dotarłyśmy na Uniwersytet miałyśmy okazję przejść się po starym mieście. Pogoda była piękna i wręcz stworzona do spacerów i zwiedzania. Ponieważ Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika znajduje się dość blisko starówki, nie było żadnych problemów aby tam trafić.

Kiedy już na spokojnie usiadłyśmy sobie, aby po raz ostatni przedyskutować prezentację, znienacka zaatakowała nas dziewczyna z radia lokalnego. Zadała pytania o akcję DigiGirlz, dlaczego dziewczyny nie idą na studia informatyczne oraz czemu, nawet jeżeli pójdą potem na studia nie pracują w wyuczonym zawodzie. Asia dzielnie dała radę odpowiadać na wszystkie pytania. Lecz niestety, ledwo skończyła odpowiadać na pytania została zaatakowana przez kolejnego dziennikarza z radia puls toruń. Pytania były podobne. Dlaczego akcja, czemu akurat dziewczyny. Ale to nie był koniec medialnych niespodzianek. Ledwo zdążyłyśmy wyjąć nagrody dla uczestniczek spotkania, jakby nigdy nic, przyszła lokalna telewizja toruńska. Sfilmowała gadżety, zadała pytania o naszą akcję i tak, znowu Asia stanęła na wysokości zadania. Została również pochwalona, że jest stworzona do udzielania wywiadów. Następnie pytania dostały doktorantki z Uniwersytetu. Niestety studentki również wystraszyły się dziwnego, wielkiego urządzenia filmującego i nie chciały odpowiadać na żadne pytania.

Po wszystkich już niespodziankach rozpoczęłyśmy naszą prezentację. Na sali było ok 30 młodych dziewczyn, które wysłuchały o stereotypach, dlaczego kobiety nie próbują iść tam gdzie chcą oraz w jaki sposób poszerzać swoją wiedzę. Prezentacja została przyjęta z dużym entuzjazmem.  Pytania jakie później zostały nam zadane, to m.in. Czym się zajmujemy? Jak wygląda praca informatyka? Dlaczego jeździmy po Polsce poświęcając swój wolny czas?

Po rozdaniu nagród i zakończeniu prezentacji, zostałyśmy zabrane do Piwnic, czyli miejscowości pod Toruniem, gdzie mieści się Centrum Astronomii Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika. Zostałyśmy oprowadzone po centrum, zrobiono nam sesję fotograficzną i pokazano, w jaki sposób rozszczepia się światło w różnych żarówkach oraz obejrzałyśmy kopułę obserwacyjną i poznałyśmy historię obserwacji gwiazd, robienia im zdjęć i następnej klasyfikacji ich.

Centrum Astronomii jest bardzo spokojne, a okolica jest piękna. Mały park, w którym można przejść od jednej kopuły do drugiej, stawik, w którym pływają różnokolorowe rybki i naokoło skaczą żabki oraz drzewka, po których skaczą wiewiórki.  Na wieczór został zaplanowany wieczorne zwiedzanie całego Centrum z różnymi atrakcjami. Niestety nie mogłyśmy zostać, ponieważ Warszawa nas wołała, abyśmy do niej wróciły.

Women in Technology zostały zaproszone do Torunia, aby poprowadzić sesje dla licealistek i studentek w ramach projektu DigiGirlz2011.  Wraz z Asią będziemy miały przyjemność poprowadzić tą sesję. I wbrew pozorom, nie będziemy mówić o równouprawnieniu,  szowinizmie czy feminizmie (jak to niektórzy sobie wyobrażają). Celem całej akcji jest zachęcenie młodych kobiet do studiowania informatyki, do tego, aby pokonały swoje bariery wewnętrzne czy zewnętrzne, a przede wszystkim, aby po studiach informatycznych szły dalej w tym kierunku i pracowały w sferze IT.

Już jutro w czterech miastach w Polsce (Warszawa, Gdańsk, Częstochowa oraz Opole) odbędą się spotkania Women in Technology, w ramach projektu DigiGirlz 2011. Dziewczyny obalą stereotypy odnośnie informatyków, kobiet w informatyce oraz będą zachęcać młode kobiety, aby nie bały się iść na studia techniczne.  Będzie można z nimi porozmawiać, w jaki sposób stać się “zauważoną” w świecie IT, co warto czytać aby być na bieżąco oraz jak to jest pracować w “męskim świecie”

W ramach projektu został uruchomiony również konkurs, który polega na napisaniu pracy pt. “W jaki sposób propagować nowe technologie wśród licealistek”. Do wygrania jest Amazon Kindle, Windows 7 oraz kamera internetowa. Konkurs potrwa do 22.04.2011.