Kilka dni temu do użytkowników systemu Windows 7 dotarła ciekawa informacja dotycząca nowej funkcjonalności systemu – Windows XP Mode. Jak w jednym zdaniu określić czym jest Windows XP Mode? Jest więc to technologia korzystająca z wirtualizacji, która umożliwia uruchamianie aplikacji niekompatybilnych z nowym systemem. Co ciekawsze, ta funkcjonalność będzie bezpłatna!
Co trzeba mieć?
Wymagania bardziej należy określić w skali, jaki system należy posiadać. Co prawda są dwie edycje – 32 i 64 bitowa aplikacji, lecz nie będą one działały z każdą wersją. Tak więc ograniczeni jesteśmy do użycia edycji Windows 7 Professional, Windows 7 Enterprise, lub Windows 7 Ultimate. W pozostałych edycjach funkcjonalność ta nie będzie działać. Drugą rzeczą w jaką musimy być zaopatrzeni to procesor z obsługą wirtualizacji – Intel Virtualization Technology (Intel VT) w przypadku procesorów firmy Intel, lub AMD Virtualization (AMD-V) kiedy posiadamy procesor firmy AMD.
Co siedzi w środku Windows XP Mode?
Serce aplikacji składa się z połączenia dwóch rzeczy: programu Virtual PC 7 (VPC) oraz protokołu Remote Desktop Protocol (RDP). Dzięki temu "widzimy" uruchomioną aplikację jako program, a nie pracujemy w oknie Virtual PC.
Instalujemy Windows XP Mode.
Windows XP Mode składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to paczka VHD ze skonfigurowanym obrazem systemu Windows XP wraz z dodatkiem Service Pack 3, natomiast druga część to opcjonalna łatka (KB958559), która zawiera środowisko Virtual PC.
Po zainstalowaniu update należy przygotować się na ponowne uruchomienie komputera, gdyż jest wymagane. Po restarcie można zauważyć stworzone nowe skróty w menu Start. Po kliknięciu Virtual Windows XP rozpoczyna się powolny proces (oczywiście w zależności od parametrów komputera) przygotowania maszyny wirtualnej do pierwszego uruchomienia.
Kolejnym krokiem jest przebrnięcie przez kilka ekranów, gdzie należy podać m.in nazwę użytkownika czy nazwę komputera. Potem instalowane są jeszcze tylko sterowniki potrzebne do działania maszyny wirtualnej i system jest gotowy do pracy.
Publikowanie aplikacji
Publikowanie aplikacji jest niezwykle prostą czynnością. Pominę krok, że należy zainstalować program na maszynie wirtualnej. Dobrym przykładem może być chociażby Internet Explorer 6. Aby go opublikować, wystarczy dodać skrót do aplikacji w folderze Documents and Settings/All Users/Start menu/Programs. Po tej czynności aplikacja będzie widoczna w naszym systemie – hoście w menu Start. Można spokojnie wyłączyć maszynę wirtualną, ponieważ aplikacja łączy się z nią w tle. Prawda, że proste?
Co jeszcze daje Virtual PC?
VPC oferuje nam integracje, co lepiej opisać na przykładach:
· schowek – możemy kopiować, wycinać, wklejać pomiędzy maszyną wirtualną a hostem,
· dyski twarde – można korzystać z dysków twardych komputera hosta,
· drukarki – można swobodnie drukować dokumenty z maszyny wirtualnej na drukarce podłączonej fizycznie do komputera hosta,
· USB – nowość wprowadzona w tej wersji, na którą wszyscy czekali – czyli wszystko co jest podłączane przez port USB do komputera hosta może być używane w maszynie wirtualnej.
Osobiście brakuje mi jednej rzeczy… Obsługi systemów 64-bitowych. Jest co prawda edycja VPC na komputery 64 bitowe, lecz wirtualnego systemu nie uruchomimy na niej. Pozostaje korzystanie z Hyper-V bądź rozwiązań firm trzecich…
Większość umieszonych screenów pochodzi ze strony http://www.withinwindows.com/ ponieważ osobiście nie mam jeszcze dostępu do bety Windows XP Mode.
I tym przemiłym akcentem wracam do blogowania po dość sporej przerwie 😉
